Ag Marú Róinte ar na Sceirde

Bhí fear fadó ann agus bhí sé amuigh i Sceirde agus sé’n obair a bhí air ag marú róinte. Agus trioma’ an áit timpeall air agus chonaic sé teach scaitín uaidh agus tháinig sé isteach ins a’ taobh. Agus bhí seanbheainín istigh agus í ag caoineachán. Agus chonaic sé beirt fhear óga sínte leataobh na tine agus naipcín casta ar a gcloigeann. Agus dúirt a’ tseanbhean:

 “An bhfuil náire ortsa anois,” a deir sí, “mar gheáll ar a’ jab atá déanta? ’Bhfeiceann tú mo bheirt mhac, an bhail atá curtha a’d orthab? Tá tú dhá marú ó mhaidin. Nó cén faisean atá a’d-sa ag imeacht a’ marú róinte? Ach tá mé ’rá leat anois ná bíodh tada le déana’ níos mó a’d leo. Gabh ’bhaile. Agus nuair ghóhas tú ag do bhád anois beidh an taoille faoi do bhád, agus téir ’bhaile dhuit fhéin agus ná mara’ níos mó róinte ar mhaithe leat fhéin!”